'Summertime'

‘Summertime,
And the livin' is easy’

Vandaag is het een heerlijke warme vakantiedag geweest.
Uit alle buurtuinen klonk vanmiddag watergespat en kindergejoel. 
Dat was voor de kinderen ook veruit de beste manier om hun vakantiemiddag door te brengen. 

Wij hebben rustig in de schaduw zitten lezen en zo weer eens de luxe geproefd van het niets meer hoeven.
Languit in mijn ligstoel geniet ik nu van de beginnende avondkoelte.
Rondom is het gespat en gejoel van de kinderen verstomd.
Ook de barbecues zijn inmiddels uitgerookt en nu volgen voor ons nog heel bekende avondrituelen. 

‘Nee, je mag nu niet meer in het badje, ga je tanden poetsen.’
Onverstaanbaar gemompel van binnenuit en dan: ‘Nee je hoeft niet meer te douchen, je hebt toch de hele middag in het badje gespeeld?’
‘Ik wil nog niet naar boven, het is boven zo heet.’
‘Kom ik zal je in de tuin nog een verhaaltje voorlezen en dan ga je echt slapen, morgen komt er weer een dag.’

One of these mornings 
Your’e going to rise up singing
Then you’ll spread your wings
And you’ll take to the sky’

Dan wordt een baby naar bed gebracht. Brullend protest. Waardoor hij het nog heter krijgt natuurlijk.
De moeder sluit, uit piëteit met de buren, het rolluik en het raam.

Een helder stemmetje roep uit een ander huis: ‘Pappa, ik kan niet slapen, ik heb het zo heet.’
‘Ja, het is heet, maar als je rustig ligt val je heus wel in slaap.’ verzucht de geplaagde vader die niet nog een keer naar boven wil.

But till that morning
There’s a’nothing can harm you
With daddy and mamma standing by

‘Mamma, ik heb zo’n dorst mag ik een beetje drinken?’

‘Ja, pak het maar.’
De fase van de smoesjes is begonnen: ‘Mamma, mijn arm doet zo zeer, vanmorgen ben ik gevallen.’
‘Daar heb ik bij het spelen in bad vanmiddag niets van gemerkt.’ 
Beginnend gesnik. Ik stel me voor hoe de moeder zich uit haar tuinstoel ophijst en naar boven gaat.

De baby brult onverdroten door. Je hoort precies wanneer één van de ouders weer een troostpoging onderneemt. Dat geeft even soelaas maar het gaat gelijk weer mis als ze hem neerleggen. Ze capituleren en we horen de baby in de tuin, kraaiend en rammelend met zijn speeltjes. Duidelijk tevreden met zijn overwinning en niet beseffend hoe tijdelijk die is.

Na een kwartiertje moet hij opnieuw naar bed en prompt trekt hij weer alle registers open. Het beviel hem beneden veel beter dan alleen in zijn warme, plakkerige bedje. Stoer houden de ouders het weer een poosje vol, maar hun weerstand is gebroken en ze gaan weer voor de bijl: hij mag er weer uit.

‘Your daddy’s rich
And your mamma’s good lookin’
So hush little baby
Don’t you cry’

Langzaam wordt het stil in de huizen en tuinen om ons heen.

‘Summertime’, is een wiegelied 
uit de opera ‘Porgy and Bess van George Gershwin.