Reizen door de nacht

Diep in de nacht raast de trein van het ene station naar het andere. 

In de bochten zie ik de verlichte coupé’s, aaneengeregen tot en lange slinger, door de donkere nacht voorbijflitsen. Wat voor mensen zitten op dit uur in de trein en waar reizen ze heen? Dommelend reis ik mee.

Ik mijmer over beroemde treinen en verre reizen. De Oriënt-Express, de Trans-Siberische spoorlijn, de Patagonian Railway en de Trans-Mongolië Express. 

De reisverhalen van Marco Polo, Michael Palin, Paul Theroux, Adriaan van Dis en veel anderen hebben me vaak genoeg gefascineerd om met mijn ogen dicht heel ver weg te kunnen reizen. Met de trein door de Zwitserse Alpen of in de kano door de binnenlanden van Borneo.

Voor Paul Theroux is reizen per trein iets heel speciaals. 

Hij vertelt daarover in ‘The Great Railway Bazaar’.

Bij hem geen moorden zoals bij Agatha Christie in de ‘Oriënt-Express’, geen grote spektakels zoals bij O’Hanlon in het oerwoud, maar ontmoetingen met gewone mensen. Mensen die de harde treinbanken delen met vriendelijke en onvriendelijke medereizigers, die samen met de snurkers of knoflook-eters in een slaapcoupé liggen, mensen die het liefst mooie uitzichten bewonderen maar soms in slaap vallen omdat het buiten urenlang verschrikkelijk saai is.

Waar reis ik vannacht heen? Langs de Rijn richting Zwitserland. Prachtige beelden zullen straks, als het licht wordt, door het glazen dak van de trein te zien zijn. In de loop van de morgen zullen we overstappen en dan verder reizen naar Venetië. 

Daar stappen we uit en wandelen over het zonnige San Marcoplein. Slenteren samen door schaduwrijke straatjes en eten op een trattoria-terrasje in de schaduw van de overhangende wingerd.

Daarginds ligt Murano, het eiland waar prachtig glaswerk wordt gemaakt. Vroeger gebeurde dat volgens een geheim recept. De mensen die het recept kenden mochten destijds het eiland niet af, als ze wel gingen werden ze opgespoord en vermoord.

Nou ja, dat is het ene verhaal. Men zegt ook wel dat ze in 1291 naar dat eiland verbannen werden vanwege het brandgevaar dat het glasblazen midden in de stad opleverde. 

We blijven even peinzend aan het water staan kijken naar de oude contouren. 

Wat later varen we weer terug naar het station. Welke kant willen we nu op? 

De keus is aan ons, overal zijn mooie uitzichten en overal gebeuren wonderlijke dingen, want ik reis. 

Soms op beelden van mijn eigen reizen maar vaak op de beelden van grote schrijvers.

De lichten van de voorbij snellende trein zijn allang gedoofd. 

Het denderende geluid is allang weer in de verte verdwenen.

Mijn slaapkamer is donker en stil.

Ik draai me om en val in slaap, terwijl de trein van mijn fantasie verder raast door de nacht.