Tekenen

‘Wij willen tekenen.’
Dat is een goed idee op deze regenachtige morgen en we zoeken in de kast wat daarvoor nodig is. Uiteraard willen ze niet hetzelfde.

De één houdt van heel precies kleuren met kleurpotloden maar de ander is een man van felle kleuren en een breed gebaar.

Zorgvuldig worden de flamingo’s roze, de struikjes groen en het water blauw gekleurd. Naar de mogelijkheden van de kleuren voor een vis wordt geïnformeerd. Hoewel ze er gelijk achteraan zegt: ‘Maar ik mag wel zelf weten wat ik kies hoor!’ Volgens mij had ze, als ik had gezegd dat er geen paarse vissen bestonden de vis juist paars gekleurd, leer mij deze jongedame kennen!

De schilder is een man van actie en visie. 

‘Dit is een machine.’ zegt hij terwijl hij met forse halen iets groots neerzet. 

‘Hier komt de rook bovenuit en daar is de uitlaat. Zie je wel, daar komt witte stoom uit en dat is erg heet! Hij staat op het gras en het gras wordt bruin’. 

Eerst had hij het gras groen geverfd maar ‘omdat het heet is’ gaat er nu bruin overheen. De lucht is blauw maar nu wordt de lucht zwart van de rook.

Zo kletst en verft hij tot er geen stukje papier meer onbenut is. Sommige stukjes heeft hij twee of drie keer overgeschilderd omdat er dan iets anders gebeurde. De machine ging kapot, ijzer spatte rond, er kwam vuur uit of er gebeurde ‘iets ergs’.

Zijn nichtje kijkt zo nu en dan peinzend opzij en kleurt ondertussen rustig met dunne streepjes verder aan haar flamingo’s.

De grond is een lang stuk dat naar haar idee zwart moet. Als ze een hoekje heeft gedaan zegt ze wijsgerig: ‘Zo, nu begrijp je wel dat het hele stuk zwart moet anders heb ik zoveel werk!’ en gaat vervolgens verder met een stukje van de kleurplaat dat ze leuker vindt.

Deze precisie snapt haar neef echt niet. Zijn blad is vol en hij wil nog een machine maken. Ook op het nieuwe blad komt een machine brommend en piepend tot leven. 

Aan de andere kant van de tafel is de keus nu op een ‘Hello Kitty’-plaat gevallen. Dunne streepjes, grappige stickertjes en vooral mooi binnen de lijntjes gekleurd.

Ze vinden allebei de tekening van de ander ‘best wel mooi’. Maar in haar hart vindt zij haar kleuren mooier dan het verven van haar stoere neef, terwijl die vindt dat hij alles veel spannender maakt dan zij. 

Zo gromt, stoomt en blaast de één al vervend zijn tekening tot leven en vertelt de ander over de flamingo’s bij haar tante in de dierentuin. 

‘Dat is ook mijn tante hoor, ik ben ook in die dierentuin geweest. Daar hebben ze ook grote machines. Om bij de olifanten schoon te maken.’

‘Weet ik. Heb je toen ook de giraffen gezien?’

Hij knikt en laat zijn ‘schoonmaak-machine’ naar de olifanten rollen.

Met een precies gebaartje krijg ‘Hello Kitty’ een stikker-strikje en met haar hoofdje schuin zegt ze genietend: ‘Mooi hè...’

Ze zijn vier en vijf en ze tekenen.